ontwikkeling

Volgens mijn bescheiden mening en morgen is ’t misschien weer anders 🙂

Als ik stellig word, kan ’t zijn dat ik blijf staan voor dat wat goed voor mij is, of omdat er oude pijn wordt aangeraakt. En ik wegduik.
Of allebeide.
Maar als ik stellig blijf, is er geen mogelijkheid om dat te zien. Wordt ontwikkeling geblokkeerd.

Leven, ontwikkelen en transformatie gaat bij mij met horten en stoten.
Soms vind ik het geen reet aan, ben ik gefrustreerd, gaat het te langzaam, of kan ik het niet bijbenen.

Door los te laten, te ademen, te vallen en weer op te staan, niet te streng te zijn, ben ik op pad.

En als ik de tijd neem, voor mezelf, niet teveel denk, kan ik beslissen of ik stellig moet zijn, of zacht. Dan is ontwikkeling mogelijk.

En oude pijn kan zachter worden als ik het niet ontken en ’t er laat zijn. Dan zet ik ongemerkt een 1e stap.

Ik ben op pad. 🙂

Fijne dag!